Mijn lievelingskleur is blauw. Zodra ik iets zie of hoor over deze kleur word ik blij. Ik hul me graag in deze kleur en heb mijn huis jaren lang vrijwel uitsluitend in deze kleur gehuld totdat mijn huisgenoten het tijd vonden om wat meer variatie in het kleurenpalet te maken. Nog steeds heeft de kleur blauw mijn voorkeur als ik iets kies.

In 2005 werd voor het eerst de naam “blue monday” gekoppeld aan de maandag van de laatste volle week van januari. Ik vond het meteen een goed idee om zo’n leuke naam te koppelen aan een maandag omdat ik meteen moest denken aan een liedje uit de jaren negentig dat toentertijd een hit was (“Blue” van Eiffel 65). Natuurlijk werd het ook mijn favoriet want, ja … het woord blauw is erin verwerkt. Het is voor mij dan ook vreemd dat het gebruikelijk is om blauw achter iets te plakken om iets pijnlijks of negatiefs uit te drukken. Neem bijvoorbeeld de uitdrukking “een blauwtje lopen“ dat betekent dat een verzoek afgewezen wordt, “een blauwkous zijn “ dat een spotnaam is voor een vrouw die geleerd is of daarvoor wil doorgaan. Ook in andere talen blijkt dit gebruikelijk te zijn zoals de Duitse uitdrukking “blau sein“ wat dronken betekent.

En dan de naam of uitdrukking “blue monday”, ofwel “blauwe maandag”. Oorspronkelijk betekent het een maandag van geen betekenis. Nu betekent het de dag waarbij de meeste mensen zich treurig, neerslachtig of weemoedig voelen. Dit zou te maken hebben met het feit dat goede voornemens mislukt zijn, Kerstmis alweer lang geleden is, vakanties ver weg lijken, de dagen nog kort zijn en de maandag de eerste dag van de werkweek is, oftewel: je moet weer.

Nee, blauw blijft voor mij mijn lievelingskleur en blue monday blijft voor mij een dag van plezier. Niet alleen door de naam maar ook omdat het dan voorjaar is, de dagen worden weer langer, de zon schijnt weer wat feller. Als het sneeuwt is het daglicht mooi helder, het is de tijd van skiën en schaatsen, hooikoortspatiënten kunnen weer wat vrijer ademen, de sneeuwklokjes en krokussen komen weer tevoorschijn en noem maar op. Volgens mij dus geen reden voor treurigheid of neerslachtigheid.

En voor u? Wordt u net zo blij van blauw als ik of is het voor u toch voornamelijk een negatieve associatie? Ach, u moet maar denken, morgen is het alweer dinsdag… Maar komt u er niet uit, blijft u depressief, duurt het nog veel te lang voordat de zomer komt, dan kunt u natuurlijk altijd even met me komen praten. Dan gaan we samen op zoek naar de positieve kanten van blauw!